زارَ الرئیسُ المؤتمنُ بعضَ ولایات ِالوطنِ
وَ حینَ زارَ حَیَّنا قالَ لَنا:
هاتوا شکاواکُم بِصِدقٍ فی العَلَنِ
وَ لا تَخافوا أحداً فَقَد مَضی ذاک الزمنُ
فَقالَ صاحبی «حسن»:
یا سَیِّدی أینَ الرَّغیفُ وَ اللَبَنُ؟
وَ أینَ تأمینُ السَکَنِ؟ وَ أینَ تَوفیرُ المِهَنِ؟
وَ أینَ مَن یوفِرُ الدواءَ لِلفقیرِ دونَما ثَمَنٍ؟
یا سَیِّدی لَم نَرَ مِن ذلک شیئاً أبداً
قالَ الرئیسُ فی حُزنٍ:
أحرق ربّی جسدی
أ کُلُّ هذا حاصلٌ فی بلدی؟!
شکراً على صِدقِکَ فی تَنبیهِنا یا ولدی
سَوفَ تَرى الخیرَ غداً
بعدَ عامٍ زارَنا وَ مَرَّةً ثانیةً قالَ لَنا:
هاتوا شکاواکم بِصِدقٍ فی العَلَنِ
وَ لاتَخافوا أحداَ
فَقَد مَضى ذاکَ الزمنُ
لَم یَشتَکِ النّاسُ!
فَقُمتُ مُعلِناً
أینَ الرغیفُ وَ اللَبَنُ؟
وَ أینَ تأمینُ السَکَنِ؟ وَ أینَ تَوفیرُ المِهَنِ؟
وَ أینَ مَن یوفِرُ الدواءَ لِلفقیرِ دونَما ثَمَنٍ؟
معذرةً یا سَیِّدی
وَ أینَ صاحبی «حسن»؟!
*******************************************
رئیس جمهور به استان های کشور سفر کرد
به محله ی ما که رسید گفت:
صادقانه مشکلاتتان را در ملأ عام بگویید
و از کسی هم نترسید
که آن زمان ها گذشته
رفیقم حسن بلند شد و گفت :
قربان گندم و شیر چه شد؟
مسکن و کار چه شد؟
آنکه می گفت دارو و درمان برای نیازمندان رایگان است کجاست؟
قربان ما که هیچ یک از این ها را ندیدیم
رئیس با ناراحتی گفت:
خدا من را بکشد
این چیزها در کشور من اتفاق می افتد؟!
ممنون که مرا آگاه کردی پسرم
آینده ی خوبی در انتظار توست
یک سال بعد دوباره رئیس به دیدنمان آمد و گفت:
صادقانه مشکلاتتان را در ملأ عام بگویید
از کسی هم نترسید
که آن زمان ها گذشته است
کسی چیزی نگفت
من بلند شدم و گفتم:
گندم و شیر چه شد؟
مسکن و کار چه شد؟
آنکه می گفت دارو و درمان برای نیازمندان رایگان است کجاست؟
معذرت می خواهم قربان
رفیقم حسن کجاست؟
"احمد مطر ترجمه ی خودم"
* عنوان پست از مهدی اخوان ثالث
* هر وعده که دادند به ما باد هوا بود/ هر نکته که گفتند غلط بود و ریا بود/ چوپانی این گله به گرگان بسپردند/ این شیوه و این قاعده ها رسم کجا بود؟/ رندان به چپاول سر این سفره نشستند/ این ها همه از غفلت و بیحالی ما بود!/ خوردند و شکستند و دریدند و تکاندند/ هر چیز در این خانه بی برگ و نوا بود/ گفتند چنینیم و چنانیم دریغا .../ این ها همه لالایی خواباندن ما بود!/ ای کاش درِ دیزی ما باز نمی ماند/ یا کاش که در گربه کمی شرم و حیا بود!!/"ایرج میرزا"
* خفتگان را خبر از محنت بیداران نیست/ تا غمت پیش نیاید غمِ مردم نخوری/ "سعدی"
* حاکمانی که نمی دانند شبِ مردمانشان چگونه به صبح می رسد، دیگر چه فرقی می کند که به شراب نشسته باشند یا به نیایش/"خاویر کرمنت"
* جماعتی که نظر را حرام می گویند/ نظر حرام بکردند و خونِ خلق حلال/"سعدی"
* آهای آیندگان ! شما که از دلِ طوفانی بیرون می جهید که ما را بلعیده است/ وقتی از ضعف های ما حرف می زنید/ یادتان باشد که از زمانه ی سخت ما هم حرف بزنید/"برتولت برشت"
* بستگی دارد که از زندان چه تعریفی کنیم/ هیچ کس در هیچ جای این جهان آزاد نیست/"اصغر عظیمی مهر"
* دلِ آدمی به هنگام بهار، زمستان را می خواهد/ و به وقت زمستان، بهار را/ دلتنگ می شود برای هر آنچه که دور است.../ آیا باید همیشه به هم رسید؟/ بی خیال شو/ بعضی چیزها وقتی که نیستند زیبایند/"ازدمیر آصف"
* سایه ای از خویش بر دیوار پیدا کرده ام/ فصل تنهایی سر آمد یار پیدا کرده ام/"بیدل دهلوی"
* بر انگشت عصا هر دم اشارت می کند پیری/ که مرگ اینجاست یا اینجاست یا اینجاست یا اینجاست/"بیدل دهلوی"
* همانگونه که مغروران چگونه دل سپردن را/ نمی فهمند ماهی ها درون آب مُردن را/ میان این همه اشعار غمگین بر سر آنم/ بیاموزم به انسان ها اصولِ غصّه خوردن را/"سیّد تقی سیّدی"
* در باور من عشق همین حالِ خراب است/ جویا شدم از بختم و گفتند که خواب است/ من دلزده از شهوتِ پیروزی و تاجم/ بالا ببرم جامی و آن جام شراب است/ دلسردی معشوق نماینده ی عشق است/ دلتنگی من بیشتر از حدّ نصاب است/ پرسید که دیوانه چرا عاشق اویی؟/ گفتم که سؤال تو خودش عین جواب است/ از بازی تقدیر برایت چه بگویم؟/ لب وا بکنم زحمتِ صد جلد کتاب است/"سیّد تقی سیّدی"
* شاملو قبل از آشنایی با آیدا می خواست خودکشی کند. بعد از آمدن آیدا نوشت: آیدا فسخِ عزیمت جاودانه بود...
* شاملو در مصاحبه ای گفته بود: من پیش از آیدا اصلا زنی را نمی شناختم! این را در حالی گفت که آیدا همسر سوم او بود...زیبا نیست؟ اینکه ناگهان کسی به زندگی آدم بیاید و تمام آدم های دیگر را یک توهّم بخواند؟...
* اگر هنوز بعد از سال ها/ هرزگاهی دلت می گیرد/ و بی آنکه خودت بدانی چرا/ بغضی خفیف حتی برای ثانیه ای راه گلویت را می بندد/ بدان که من/ هر آنچه را که باید به تو می گفتم/ هیچ وقت نشد که بگویم.../"بهرنگ قاسمی"
* از بهار/ تقویم می ماند/ از من/ استخوان هایی که تو را دوست داشتند.../"الیاس علوی"
* لاف زدم که هست او همدم و یارِ غارِ من/ یارِ منی تو بی گمان خیز بیا به غارِ جان/"مولانای جان"
* همیشه آن بی شعوری باشید که همه مواظبند که یک وقت برایش سوء تفاهم پیش نیاید نه آن آدم مهربانی که هر کسی می تواند دلش را بشکند/"سپیده متولی" :-)